İnziva
İlk inzivaya gittiğimde yanıma beş kitap, iki günlük defteri ve bir iPad dolusu dizi götürdüm. Çünkü öğrendiğim kadarıyla uzun süreli sessizlik olacak. Sabahtan akşama meditasyon, yürüyüş, yemek, paylaşımlar var. Akşam sessizlik başlar.
Bir saat uçak, üç saat tren ve yarım saatlik bir araba yolculuğundan sonra vardık nihayet. Fotoğraftaki manzarayı gördüğümde inanamamıştım. Odamın hemen solunda kalıyordu. Galler’in ortasında bir dağın yanında.
Küçücük bir oda… Tahta bir masa var. Tahta bir dolap. Tek kişilik yatak. Bir banyo. Sessizlik var. Sessizlikte sadece konuşmamak değil, zihni meşgul eden şeylerden de uzak durmak önemli oluyor dediler. Sonra internetimizi kestiler.
O dizilerden bir bölüm bile izlemedim sonunda ama oturup dağları izledim bol bol Hiçbir öğretiyi, kendin keşfetmedikçe öğrenmiş sayılmazsın der Chögyam Trungpa. Öğretmen, kendi bildiklerini, öğrencilerine ilham yoluyla aktarabilir, der. Onlara bunların doğruluğunu/gerçekliğini hissedebilecekleri bir ortam veya koşul sağlamak…Sessizliğin, yavaşlamanın ve kendinle baş başa kalmanın değerini ve önemini burada otururken öğrendim diyebilirim.
Ve de aslında görünürde hiçbir şey yapmıyor olmanın ne denli önemli bir şey olduğunu.
Esra Kutlu Uygur
